In Memoriam LAM de Wolf

LAM de Wolf (Louise Antonia Maria), geboren in 1949 in Badhoevedorp, heeft als beeldend kunstenaar en ontwerper een divers en poëtisch oeuvre opgebouwd – van sculpturale lichaamsversieringen tot wandwerken en ruimtelijke installaties met textiel als voornaamste medium. Op 19 mei overleed LAM de Wolf na al enkele jaren aan dementie te hebben geleden.

 

LAM de Wolf, Handcomputer, 2005/2008, collectie TextielMuseum, foto Joep Vogels

LAM de Wolf was een markante persoonlijkheid en als kunstenaar, vormgever en docent heeft zij velen geïnspireerd. Ze studeerde van 1978 tot 1981 Monumentale Textielvormgeving aan de Gerrit Rietveld Academie en gaf ook les aan de Rietveld Academie en het Sandberg Instituut in Amsterdam. In de Nederlandse beweging van het autonome sieraad was LAM de Wolf beeldbepalend met haar draagbare objecten die het lichaam omcirkelen en tot bewegend sculptuur transformeren. Haar ‘body pieces’ bouwde zij vaak op uit een schakeling of stapeling van soortgelijke elementen – van mikadostokjes tot met textiel omwikkeld hout of karton. Het contrast van textiel als flexibel materiaal, dat zij ook vaak beschilderde, met hardere materialen trok haar aan. In haar atelier bevond zich een hoeveelheid van draden, textiel, textiele en papieren labels en spelden, geprikt aan de muur om veel van haar werk in een los grid te ordenen.

"Als materialen gebruik ik spullen die al om me heen zijn. Ik kan er onbevangen nieuwe functies aan geven. De ontwikkeling van mijn werk leidt mede door de monumentaal-textiele achtergrond tot draagbare objecten die door hun grote formaat en uitstaling dominant zijn." - LAM de Wolf, Object en Image

LAM de Wolf, draagbaar object, 1982, collectie TextielMuseum, foto Hogers/Versluys

Ook haar wandinstallaties en sculpturen zijn vaak samengesteld uit repeterende elementen die samen een subtiel spel in kleur, licht en ritmiek vormen. LAM de Wolfs werk is ooit passend getypeerd als ‘warmbloedig minimalisme’. 

LAM de Wolf, Handcomputer (detail), 2005/2008, foto Joep Vogels

Poëtisch is niet alleen haar visuele taal – taal zelf is ook een terugkomend element in haar werk. In abstracte vorm zoals in haar werk Handcomputer, maar ook in andere installaties of haar Sinnerokken. De rokken, samengesteld uit verschillende stukken textiel, dragen een 'sinne', oftewel een gedachte, en zijn geborduurd met eigen teksten of die van kunstenaars en schrijvers. De Sinnerok MAMA uit de collectie van het TextielMuseum is een ode aan haar overleden moeder. In spiegelbeeld borduurde LAM de Wolf woorden op de rok die zij haar moeder in haar laatste levensjaar wekelijks geborduurd op zakdoekjes had gestuurd: 'toen - voortdurend - herinnering - aldoor - nabij - ergens - nergens - hoe dan - doorgaan - kwetsbaar - kusje - fragiel - onzeker - stijl - niets - iets - eens - saam - schouderklopje - wegebben - vergaan - aai - nooit voorbij - wil'.

LAM de Wolf, Sinnerokken, tentoonstelling 'Lijnen in mijn hoofd', TextielMuseum, 2010, foto Joep Vogels

Het TextielMuseum heeft ruim dertig werken van LAM de Wolf in haar collectie, recent aangevuld door een prachtige schenking van haar kunstwerken door haar partner, kunstenaar Jos Houweling. In 2010 wijdde het TextielMuseum de solotentoonstelling ‘Lijnen in mijn hoofd’ aan het oeuvre van de LAM de Wolf. Sandra Smeets zette haar werk toentertijd in het NRC af tegen het strenge minimalisme van kunstbewegingen uit de 20^ste eeuw van De Stijl tot ZERO.

"De Wolf brengt de modernismen van de vorige eeuw in herinnering maar springt daar zo lichtzinnig mee om dat haar wiskundige aanpak toch draaglijk wordt voor de kijker."

Werken van LAM de Wolf zijn naast het TextielMuseum vertegenwoordigd in de collecties van Nederlandse musea zoals het Stedelijk Museum Amsterdam, Museum Boijmans Van Beuningen, het Rijksmuseum en CODA in Apeldoorn.

LAM de Wolf zal niet alleen herdacht worden om haar poëtisch oeuvre en speels minimalisme, maar ook om haar humor en eigenzinnige persoonlijkheid.