Samira Boon in het TextielLab

9 December 2016

Zaterdag 3 december werd er voor een nieuw project van Studio Samira Boon een monofilament ketting op één van de computergestuurde Dornier weefmachines geplaatst. Dit is pas één keer eerder gedaan en dus ook voor het TextielLab een bijzondere gebeurtenis.

De inslagdraad, ook wel de breedtedraad genoemd, kan van vrijwel elk soort garen zijn. Dit in tegenstelling tot de ketting- of lengtedraad. Het materiaal van de kettingdraad is meestal katoen, linnen of wol. Toch biedt het TextielLab de mogelijkheid om een speciale ketting te laten 'scheren'. Hierbij worden de lengtedraden parallel op de kettingboom gerold.  


foto| Met een machine wordt de katoenen ketting losgeknipt en tegelijkertijd de monofilament ketting aangeknoopt.

Een monofilament is een garen dat uit één enkele, vaak transparante, synthetisch draad bestaat. Monofilament garen is veel stijver dan katoen en lastiger te verwerken. Daarom werd zowel het scheren als het aanknopen door een extern bedrijf met de juiste middelen gedaan. Dit is een nauwkeurig werkje, maar gebeurt wel machinaal. De machine knipt de katoenen draad door en knoopt tegelijkertijd daaronder het monofilament draad aan. Het materiaal van deze ketting is een speciale brandwerende Polyester, hierdoor kunnen de stoffen die met deze transparante ketting worden geweven gebruikt worden in openbare ruimtes waar brandveiligheid een belangrijke eis is. Steeds meer van de stoffen die in het TextielLab worden gemaakt moeten aan deze eis voldoen, daarom wordt ook als inslag-garen steeds meer gekozen voor brandwerende types. Doordat het monofilament garen zo stijf is kunnen op deze ketting enorm sterke stoffen gemaakt worden, die zelfs bij grote oppervlakten hun vorm behouden. De transparantie kan gebruikt worden om een zeer gelaagd textiel op te bouwen, waarin gespeeld wordt met volume, kleur en reflectie.  

 
Foto | de monofilament ketting zit er op

In 2013 sloegen Samira Boon en het TextielLab de handen ineen om een stof met vouwstructuur te ontwikkelen. Samira Boon liet zich voor het project ‘Super Folds’ inspireren door de Japanse papiervouwkunst origami. In het TextielLab werd geëxperimenteerd met verschillende bindingen en vouwrichtingen. Wanneer de stof van de machine komt moest het na een aantal handmatige handelingen de geprogrammeerde vouwstructuur aannemen. De wens ontstond om 'Super Folds' op te schalen tot reproduceerbare prototypes voor gebruik in interieur, zoals voor roomdividers. Hiertoe werd onderzocht hoe een 3D-weefsel licht van gewicht blijft en tegelijkertijd nog stijver kan worden gemaakt zodat de vouwlijnen strak, maar flexibel zijn. Een nieuw onderzoeksproject was geboren: ‘Archi Folds’. Uit dit onderzoek werd duidelijk dat monofilament als kettingdraad en inslagdraad het beste resultaat geeft. Samira Boon heeft de monofilament ketting begin december weer in gebruik genomen voor onder andere haar nieuwe project voor Theaters Tilburg, waarvoor zij eerder al in 2012 een ruimteverdeler maakte met ‘glow in the dark’ garen voor de Concertzaal.

foto| Glow in the Dark uit 2012