Over onze sieradencollectie

‘Body Jewels’ is de derde collectietentoonstelling op een verdieping in het museum, die eind 2012 speciaal gerenoveerd en ingericht is om delen van onze rijke collectie aan het publiek te tonen. Onze sieraden en draagbare objecten zijn weer eens uit de kasten en laden van het depot gehaald. Voor velen is het wellicht onbekend dat het TextielMuseum zo’n rijk gevarieerde en grote collectie sieraden heeft.

De tentoonstelling ‘Body Jewels’ verkent het grensgebied tussen sieraadvormgeving, mode en beeldende kunst. Het oudste hier gepresenteerde sieraad stamt uit 1975: het is de gebreide ‘Manchetarmband’ van Lous Martin; het nieuwste Body Jewel, een modeoutfit, is van Winde Rienstra, net gemaakt in het TextielLab als opdracht van het TextielMuseum. Het markeert in zekere zin ook direct de periode die de tentoonstelling omvat: grofweg van midden jaren zeventig tot nu.

Midden jaren 1960 is er een jonge generatie sieradenmakers die zich afzet tegen het juwelierssieraad. Zij zetten een ‘democratisering van het sieraad’ in, voor iedereen bereikbaar. Het gebruik van alledaagse, ‘onedele’ materialen zoals textiel, plastic en rubber komt in zwang. Het hoogtepunt van het gebruik van textiel in sieraden ligt in de jaren 1980.

Deze ontwikkeling was aanleiding voor het Textielmuseum om een verzameling op dit gebied te beginnen. Daar is dan ook rond 1985, toen wij naar het huidige fabriekscomplex verhuisden, mee gestart. Wij hebben in ons aankoopbeleid bewust ernaar gestreefd de kruisbestuiving tussen verschillende disciplines te volgen. Sinds het bijou niet langer alleen als kostbaar statussymbool dient, hebben allerlei transformaties plaatsgevonden van het sieraad naar kunst, mode en bijna ondraagbare objecten. Body Jewels laat een aantal van die ontwikkelingen zien.

Caroline Boot

Conservator kunst en vormgeving