Afscheid conservator Caroline Boot

5 Februari 2020

 Vanaf 1 april neemt conservator Caroline Boot, na ruim 37 jaar aan het museum verbonden te zijn geweest, afscheid van het TextielMuseum. Ze gaat van haar welverdiende pensioen genieten. Caroline heeft aan de basis gestaan van het TextielMuseum zoals we het nu kennen, een museum met actuele en maatschappelijk betrokken tentoonstellingen, een uitgebalanceerde collectie van textielvormgeving en beeldende kunst en een uniek collectieopdrachten beleid.

Naast deze erfenis, laat zij ons nog iets moois na. Wij presenteren haar laatste publicatie, genaamd DAMAST. 150 jaar fijn tafellinnen in Nederland, een overzichtswerk waarin veel damast uit de collectie van het museum is te zien en zij al haar kennis van damast nog één keer met ons deelt. De publicatie is vanaf 1 april 2020 verkrijgbaar in de museumwinkel van het TextielMuseum.
Sjouk Hoitsma, voormalig conservator mode en textiel bij Museum Rotterdam, volgt Caroline op als conservator kunst & vormgeving bij het TextielMuseum.

 

Caroline Boot & het TextielMuseum
Na haar studie kunstgeschiedenis begint Caroline Boot (1955) in 1982 als hoofd educatie en presentatie in het TextielMuseum, dat op dat moment in een voormalige fabrikantenvilla op de Gasthuisring is gevestigd. In 1983 schrijft zij het eerste collectiebeleidsplan, waar zij naar het brede veld van textiel kijkt: naast kunstnijverheid, ook beeldende kunst uit Nederland en industriële textielvormgeving en aandacht voor sociale geschiedenis. Ook het creatieve proces gaat verzameld worden: van tekening, model en staal tot eindresultaat. Dit plan vormt een eerste stap richting professionalisering van het TextielMuseum.

 


Foto: Caroline met de collectie van Weverij De Ploeg

De krapte in het kleine museum en de ambitie van de gemeente Tilburg om een mooi historisch textielindustrieel complex te restaureren zorgt ervoor dat het museum in 1986 verhuist van de fabrikantenwoning naar de voormalige textielfabriek van C. Mommers & Co aan de Goirkestraat. Het museum groeit, evenals de collectie. In 1987 wordt Caroline conservator beeldende kunst en later wordt hier vormgeving aan toegevoegd.

Vanaf het begin heeft Caroline, als kunsthistoricus, aandacht voor artisticiteit. Begin jaren tachtig laat zij een glazendoek van Bauhausweefster Kitty Van der Mijll Dekker en een vingerdoekje van textielontwerper Chris Lebeau produceren op de historische weefmachines in het museum. Inmiddels is het vervaardigen van huishoudtextiel door topontwerpers vaste prik geworden, onder het succesvolle label byTextielMuseum.


Foto: ontwerpproces collectieopdracht 'The Secret Garden Project', ontwerp Scholten & Baijings, Carole Baijings in gesprek met conservatoren

Eind jaren ‘80 start Caroline met een uniek opdrachtenbeleid, dat nationaal en internationaal veel lof krijgt. Er worden opdrachten aan ontwerpers en kunstenaars verstrekt, die vervaardigd worden in het museum. Eerst op de historische, later op de computergestuurde machines in het TextielLab. De resultaten van deze opdrachten, inclusief het maakproces, worden in de collectie opgenomen en in presentaties getoond. Hier zien we langzaam het DNA van het TextielMuseum ontstaan: een museum in bedrijf waar het maakproces centraal staat en de artistieke kwaliteit de boventoon voert.

Caroline is altijd een aanjager geweest in de discussie ‘textielkunst’, die in het begin van haar carrière vaak als handvaardigheid of kunstnijverheid wordt neergezet. Grenzen worden door haar opgerekt. Zij voert de discussie niet alleen in woorden maar slaat ook een brug naar de beeldende kunst door opdrachten te verstrekken aan kunstenaars en vormgevers, die niet perse tot het domein ‘textiel’ gerekend worden, als Marc Mulders, Guido Geelen en Peter Struycken. Inmiddels is er veel veranderd in de waardering van textielkunst en –vormgeving en is textiel overal aanwezig: van de Dutch Design Week en de Salone del Mobile in Milaan tot gerenommeerde kunstbeurzen.

Naast de gevestigde namen geeft Caroline ruim baan aan jong talent. In een vroeg stadium van hun carrière zijn opdrachten verstrekt aan Mae Engelgeer, Studio Job, Scholten & Baijings, Kiki van Eijk, Wieki Somers, Studio Formafantasma, Jan Taminiau, Maarten Kolk & Guus Kusters. Ook van een eerdere generatie met kunstenaars als Beppe Kessler, Marian Bijlenga en LAM de Wolf is werk in de collectie opgenomen. Stuk voor stuk kunstenaars en ontwerpers die we inmiddels tot de gevestigde orde mogen rekenen. In de vele tentoonstellingen werd hun werk voor het voetlicht gebracht. Het TextielMuseum gaat in de toekomst zeker weer nieuwe wegen bewandelen maar altijd op het fundament dat Caroline in het museum heeft gelegd.

 


Foto 1: Caroline en Carole Baijings bespreken collectieopdracht Scholten & Baijings, foto 2: Caroline toont stalenboek uit de collectie aan Mae Engelgeer ter inspiratie voor haar ontwerp

 

Publicaties & onderzoek

In de afgelopen 15 jaar heeft Caroline onderzoek gedaan naar artistiek damast uit de periode 1900-1960, trijpweefsels van de Amsterdamse School en het werk van Bauhaus-textielvormgevers, met diverse publicaties en tentoonstellingen tot gevolg. Haar laatste tentoonstelling ‘Bauhaus&|Modern textiel in Nederland’ in 2019 toonde ook de waardevolle nalatenschappen van de Nederlandse Bauhausweefsters, die mede door haar onderzoek en contacten in de collectie van het museum terecht zijn gekomen.

 
Foto 1: portretfoto Caroline, foto 2: Caroline aan het werk in het depot

Haar laatste meesterproef wordt de publicatie DAMAST. 150 jaar fijn tafellinnen in Nederland [ uitgave TextielMuseum, vormgeving Beukers Scholma 208 pagina’s]. Deze wordt tijdens haar afscheid op 26 maart 2020 gelanceerd.

Het TextielMuseum bezit de meest uitgebreide collectie van Nederlands tafellinnen vanaf 1875. De ontwerpen voor tafeldamast behoren in de eerste helft van de twintigste eeuw tot de top van het Nederlandse textieldesign. Een aantal linnen- en damastweverijen profileert zich in het maken van ‘artistiek’ damast, waarvoor eigentijdse ontwerpers tekenen. In de publicatie komen de fraaie dessins uit de tijd van de Art Nouveau en de Amsterdamse School uitgebreid aan bod, terwijl ook de naoorlogse tijd wordt belicht, met ontwerpen van een Bauhaus leerling tot aan Dutch Design uit het TextielLab. De rijk geïllustreerde publicatie is een naslagwerk waar in tekst en beeld een overzicht wordt gegeven van een bijzonder verleden en een brug wordt geslagen naar het heden.
De publicatie is vanaf 1 april 2020 verkrijgbaar in de TextielShop van het TextielMuseum.

 
Foto's: twee beelden uit de publicatie, o.a. ontwerpen van Chris Lebeau